MICK


autorzy: Paweł Barczyk, Andrzej Duda
lokalizacja: Gliwice, Polska
projekt: 2022
realizacja: 2024
zakres:
 koncepcja, projekt budowlany, wykonawczy, projekt wnętrz


kontekst

Przedmiotem projektu i inwestycji była przebudowa i rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego (bliźniaczego) i budynku garażowego zlokalizowanego w zabytkowej 100-letniej dzielnicy Gliwic. Osiedle zostało wybudowane w latach 1922–1926 przez Towarzystwo GAGFAH, według projektu Karla Schabika, Hansa Sattlera i Richarda Riedla. Inspirowane było ideą miasta-ogrodu Ebenezera Howarda i do dzisiaj zachowało swój oryginalny kształt. Teren objęty jest w MPZP zasięgiem strefy „B3” – pośredniej ochrony konserwatorskiej, ponadto sam budynek objęty jest ochroną konserwatorską na mocy prawa miejscowego. Z powyższego wynikały zatem kluczowe decyzje projektowe mające na celu chronić jednorodności rozwiązań w skali zespołu zabudowy i ciągu ulicznego.

Główna bryła budynku mieszkalnego wraz z dachem  i artykulacją otworów okiennych zachowuje swoje oryginalne proporcje, zastosowana zostanie nowa kolorystyka, szanująca podziały i proporcje brył. Dach – czerwona dachówka karpiówka. Ściany kondygnacji nadziemnych – tynk kwarcowy o kolorze złamanaj na szaro bieli RAL 9002. Cokół – tynk mozaikowy z domieszką mikki w kolorze antracytowym. Obróbki blacharskie, rynny, nowa stolarka i ślusarka okienna, drzwiowa, okiennice oraz brama zostały ujednolicone kolorystycznie – w kolorze antracytowym RAL 7016.

Nowa bryła garażu nawiązuje i bezpośrednio wynika z wysokości i gabarytów cokołu budynku, układu działki, relacji urbanistycznych. Przyjęte założenia zostały dodatkowo podkreślone zastosowaniem tego samego materiału co na cokole budynku mieszkalnego. Na stropie zaplanowano aranżację dużego tarasu dostępnego bezpośrednio ze strefy dziennej.

Lukarna We wschodniej połaci dachu zaprojektowano rozbudowę lukarny dachowej (obecna jest wtórnym rozwiązaniem) w taki sposób by nawiązać i ujednolicić sylwety budynków stanowiących „bramę” ulicy Oleśnickiego.

Artykulacja otworów okiennych i stolarki. Oryginalnie w domach zaprojektowane i zrealizowane były okna skrzynkowe, z podziałami na okna jedno, dwu i trzyskrzydłowe, skrzydła z kolei dzielone szprosami na 3-4 szklane kwatery. Decyzje takie podejmowane były przez projektantów ze względu na ówczesne możliwości i techniczne. W ciągu niemal 100 lat istnienia osiedla w większości budynków okna te zostały wymienione na współczesne. Istniejące okna, których otwory nie podlegają przebudowie pozostają bez zmian w dotychczasowym podziale i artykulacji. W południowej elewacji w kondygnacji parteru zaprojektowano powiększenie (połączenie) otworów okiennych tworząc duże otwarcie przestrzeni dziennej na taras zlokalizowany na dachu nowoprojektowanego garażu oraz zmianę gabarytów okna do łazienki.

Wnętrza W przeciwieństwie do projektowanych zmian zewnętrza gdzie jako projektanci staraliśmy się wykazać maksymalną powściągliwością, odczytywaniem i nawiązywaniem do kontekstu i tradycji miejsca – wnętrza budynku potraktowane zostały bezkompromisowo. Całkowita przebudowa wnętrz pod względem struktury funkcjonalno-przestrzennej pozwoliła z pomocą współczesnych środków technicznych ukształtować przestrzenie do życia zapewniające wszystkie XXI-wieczne udogodnienia i standardy.

Przyjęta w przedmiotowym projekcie estetyka i rozwiązania-funkcjonalno-przestrzenno-techniczne zarówno wnętrza jak i zewnętrza nie pozostawia wątpliwości że można żyć nowocześnie w 100 letnim domu szanując historyczne otoczenie.